Aswath Damodaran w swojej książce „Ryzyko strategiczne”
formułuje 10 zasad, które powinniśmy brać pod uwagę przy ocenie i zarządzaniu
ryzykiem.
„Zasada 1: Największe ryzyko pojawia się zawsze ze strony, z
której najmniej się go spodziewamy, i przyjmuje najmniej oczekiwaną formę.
Istotą dobrego zarządzania ryzykiem jest umiejętność dostosowania się do
niespodziewanej sytuacji.”[1]
Symbol, który w Chinach oznacza ryzyko kryje w sobie tak
naprawdę dwa znaczenia: zagrożenie i szansę.
Tak też jest na rynku, którego zmiany mogą przyczynić się do upadku
przedsiębiorstwa/ dużych strat albo do naszej dominacji. Zarówno niepowodzenia
jak i sukcesy są wynikiem ponoszonego ryzyka. Brak jednoczesnego dostrzegania
tych dwóch stron stanowi problem
zarządzania ryzykiem. Z jednej strony mamy entuzjastów, którzy z natury
dostrzegają więcej szans i są bardziej skłonni do podejmowania ryzyka, a z
drugiej strony czarnowidzów, którzy upatrują wszędzie zagrożeń i się przed nimi
zabezpieczają lub ubezpieczają. Jak zwykle reguła złotego środka, czyli realizm w stosunku do ryzyka i radzenie
sobie z nim, jest najodpowiedniejsza. Rzeczywistość
pokazuje, że możliwość zysku nie istnieje bez możliwości straty i taka właśnie
kombinacja jest ryzykiem.
„Zasada 2: Ryzyko jest kombinacją szansy zysku i możliwości
straty. Dobre zarządzanie ryzykiem nie polega na unikaniu go, ale na zachowaniu
równowagi pomiędzy tymi dwoma aspektami.”[2]
„Tradycyjna teoria ryzyka została oparta na założeniu, że
istnieje racjonalny inwestor wykazujący awersję do ryzyka i umiejący robić
użytek ze zrównoważonej funkcji preferencji (…).”[3]
To tyle teorii, w praktyce
ekonomia i finanse behawioralne pokazały, że ludzkie zachowanie w
obliczu ryzyka może być dość irracjonalne. Przykładowo osoba na co dzień nie
lubiąca ryzyka jest bardziej skłonna je podjąć jeżeli może odegrać przegrane
wcześniej pieniądze w grze hazardowej.
Jako ludzie mamy mieszane uczucia co do ryzyka, chociaż bardziej
skłaniamy się ku awersji co do niego. Jednak mimo tej awersji i strachu przed
konsekwencjami, szukamy też go upatrując w nim szansę na zyski.
[1] Aswath
Damodaran „Ryzyko strategiczne. Podstawy zarządzania ryzykiem” Wyd. 1, przeł. Adam Maciejewski, Warszawa, 2009, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne: Akademia Leona Koźmińskiego, ISBN:9788360807682
[2] Ibid.
[3] Ibid.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz