Błedy w zarządzaniu ryzykiem - nierzetelny program stress-testów

Post opracowany na podstawie nagrodzonej pracy w II Edycji Konkursu Polrisk na najlepszą pracę dyplomową z zakresu zarządzania ryzykiem w organizacji.Magdalena Kowalcze za pracę pt: NIEWŁAŚCIWE ZARZĄDZANIE RYZYKIEM PRZYCZYNĄ KRYZYSU FINANSOWEGO NA PRZYKŁADZIE LEHMAN BROTHERS

Do 2008 roku Lehman posiadał wdrożony wewnętrzny program stress testów, stworzony, by ocenić, czy bank byłby w stanie przetrwać serię zarówno hipotetycznych, jak i historycznych skrajnych scenariuszy. Lehman nie włączył jednak do procesu testowania wielu ze swoich najbardziej ryzykownych aktywów, jakimi były np. nieruchomości komercyjne. Bez uwzględniania tych inwestycji, przeprowadzane stress testy były praktycznie rzecz biorąc bezwartościowe, gdyż znaczna część ryzyka ponoszonego przez bank leżała właśnie w tych rejonach biznesowych. Najgorszym aspektem testu była jego zwodniczość, gdyż przedstawiał on nieprawdziwy obraz firmy i zapewniał fałszywe poczucie bezpieczeństwa. Z tego powodu zarząd i kierownictwo Lehman Brothers były pozbawione rzetelnych informacji, które dokładniej opisałyby prawdziwy obraz ryzyka i które mogłyby doprowadzić do bardziej zdecydowanych akcji służących redukcji ryzyka.
SEC zdawał sobie sprawę z takiego stanu rzeczy, lecz nie wymagał wprowadzenia zmian. Kiedy w 2008 r. Lehman eksperymentalnie poddał się testowi, który zawierał pomijane dotychczas aktywa, wyniki okazały się szokujące. Testy, których wyniki były przedstawiane SEC wykazywały potencjalne straty we wszystkich przypadkach na poziomie mniej niż 4 miliardów dolarów. Testy z udziałem pomijanych aktywów wykazały potencjalne straty na poziomie 9,4 miliardów dolarów w jednym przypadku i 13,4 miliarda dolarów w innym.