Pojęcie zarządzania ryzykiem obejmuje prowadzanie polityki związanej z eliminowaniem ryzyka z różnych obszarów działalności człowieka, ale również dotyczy szansy osiągnięcia korzyści w formie zysku z prowadzonej działalności. W odniesieniu do zarządzania ryzykiem ekonomicznym można zaproponować następującą definicję: „podstawowym celem zarządzania ryzykiem jest poprawa wyników finansowych firmy oraz zapewnienia takich warunków, aby firma nie ponosiła strat większych niż nieuniknione, z tego powodu, że zarządzanie to proces, który podlega stałym zmianom w czasie”[1]. Chodzi o to, aby ryzyko ograniczać i zabezpieczać się optymalnie przed jego negatywnymi skutkami. Zarządzanie dotyczy rozpoznawania różnych rodzajów ryzyka, z jakimi przedsiębiorstwo ma do czynienia, a także dokonywania pomiaru i kontrolowania poziomu ryzyka. O zarządzaniu ryzykiem można mówić tylko wtedy, gdy ryzyko możemy mierzyć i kwantyfikować.
Ryzykiem można zarządzać we wszystkich podstawowych obszarach działalności człowieka, czyli w produkcji, handlu i finansach szeroko rozumianych. Przy okazji należy zauważyć, że pojmowanie zarządzania ryzykiem jako korzystania z ubezpieczenia nie wyczerpuje sprawy i dlatego należy posługiwać się pojęciem normatywnego zarządzania ryzykiem[2]. Pojęcia te nie wykluczają się, a wręcz przeciwnie – uzupełniają, obejmując różne strony tej ważnej kategorii.
W zarządzaniu ryzykiem istotne jest przyjęcie spójnej koncepcji i uświadomienie sobie tego faktu, że należy stosować się do obowiązujących regulacji prawnych, zasad gospodarki rynkowej i stałych zmian, które przynosi postęp technologiczny. Istotnym elementem w zarządzaniu jest ustalenie jednoznacznej odpowiedzialności menedżerów za kierowanie poszczególnymi odcinkami i działami przedsiębiorstwa. Trzeba uwzględniać obowiązujący w danym kraju model zarządzania gospodarką, który może być centralistyczny lub zdecentralizowany. Najważniejsze jest jednak posiadanie sprawnego systemu wczesnego ostrzegania o ryzyku zagrażającym przedsiębiorstwu.
Ważne jest także uwzględnianie mało prawdopodobnych lub nieprawdopodobnych w danej sytuacji zagrożeń. Należy zawsze uwzględniać potencjalnie ekstremalne zagrożenia. Doświadczenie uczy, że najbardziej dotkliwe są te nieprawdopodobne ryzyka, np. w ekspedycjach kosmicznych, których nikt nie przewidział albo je zlekceważył.
[1] Kaczmarek T. T., Zarządzanie ryzykiem. Ujęcie interdyscyplinarne. Difin, Warszawa 2010, s. 128.
[2] Ibid, s. 128.
Ryzykiem można zarządzać we wszystkich podstawowych obszarach działalności człowieka, czyli w produkcji, handlu i finansach szeroko rozumianych. Przy okazji należy zauważyć, że pojmowanie zarządzania ryzykiem jako korzystania z ubezpieczenia nie wyczerpuje sprawy i dlatego należy posługiwać się pojęciem normatywnego zarządzania ryzykiem[2]. Pojęcia te nie wykluczają się, a wręcz przeciwnie – uzupełniają, obejmując różne strony tej ważnej kategorii.
W zarządzaniu ryzykiem istotne jest przyjęcie spójnej koncepcji i uświadomienie sobie tego faktu, że należy stosować się do obowiązujących regulacji prawnych, zasad gospodarki rynkowej i stałych zmian, które przynosi postęp technologiczny. Istotnym elementem w zarządzaniu jest ustalenie jednoznacznej odpowiedzialności menedżerów za kierowanie poszczególnymi odcinkami i działami przedsiębiorstwa. Trzeba uwzględniać obowiązujący w danym kraju model zarządzania gospodarką, który może być centralistyczny lub zdecentralizowany. Najważniejsze jest jednak posiadanie sprawnego systemu wczesnego ostrzegania o ryzyku zagrażającym przedsiębiorstwu.
Ważne jest także uwzględnianie mało prawdopodobnych lub nieprawdopodobnych w danej sytuacji zagrożeń. Należy zawsze uwzględniać potencjalnie ekstremalne zagrożenia. Doświadczenie uczy, że najbardziej dotkliwe są te nieprawdopodobne ryzyka, np. w ekspedycjach kosmicznych, których nikt nie przewidział albo je zlekceważył.
[1] Kaczmarek T. T., Zarządzanie ryzykiem. Ujęcie interdyscyplinarne. Difin, Warszawa 2010, s. 128.
[2] Ibid, s. 128.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz