Lapidaria o ryzyku w elektroenergetyce

Przedsiębiorstwa elektroenergetyczne, które analizują istotne z punktu widzenia ich gospodarowania elementy ryzyka finansowego oraz definiują i wdrażają właściwe programy reakcji na nie – jako element sterowania w układzie zamkniętym, nie tylko stabilizują swe wyniki ekonomiczne, ale także zwiększają prawdopodobieństwo osiągnięcia celów. Doprowadzają przez to do poprawy wiarygodności kredytowej, obniżając koszt finansowania ich działalności. Wartość dodana reakcji na ryzyko powinna być rezultatem lepszych wyników ekonomicznych niż wskazywałyby na to odnotowywane wartości rynkowe. Tradycyjnie pojmowane zarządzanie ryzykiem miało za cel eliminowanie ryzyka finansowego. Stąd można je utożsamiać z neutralizacją negatywnych następstw ryzyka (negatywna konwencja ryzyka finansowego)[1]. Jednak rozpatrując podejmowanie ryzyka finansowego przez stopę zwrotu z kapitału ekonomicznego należy zmienić podejście do reakcji na nie. Powinna ona wspierać maksymalizację kreowania wartości dodanej w przedsiębiorstwie (pozytywna konwencja ryzyka finansowego).

---

[1] W celu zabezpieczenia wyników ekonomicznych przedsiębiorstwa przed możliwymi skutkami ryzyka finansowego następuje zastosowanie instrumentów, których zmiana wartości godziwej równoważy zmiany wartości godziwej, lub przepływów pieniężnych pozycji, które są narażone na ryzyko. Do tych instrumentów zalicza się proste kontrakty terminowe jak forward, czy futures oraz bardziej skomplikowane, takie jak opcje i swapy.