Zapewnienie podobieństwa struktur ekonomicznych regionów czy państw, które uczestniczą w obszarze walutowym powinno ograniczyć możliwości powstawania szoków asymetrycznych i konieczność realizacji zróżnicowanej polityki monetarnej na terenie obszaru walutowego. W praktyce nie jest to jednak możliwe do zrealizowania. Mobilność siły roboczej odnosi się do zachęcania pracowników obszaru jednej waluty do przemieszczania się z regionów, gdzie istnieje nadmiar siły roboczej, do regionów jej niedoboru. Jest to mechanizm kompensujący brak możliwości zastosowania instrumentów polityki monetarnej w sytuacji szoku asymetrycznego. Integracja fiskalna powinna umożliwić budowę systemu transferów budżetowych wewnątrz obszaru walutowego od państw w lepszej sytuacji do państw w gorszej sytuacji, które nie mogą wykorzystać deprecjacji waluty do polepszenia swojej sytuacji ekonomicznej. Środkiem ograniczającym mobilność czynników produkcji i siły roboczej jest czas potrzebny m.in. na przeniesienie inwestycji bezpośrednich między państwami. Ponadto trwanie szoków asymetrycznych jest niekiedy na tyle krótkie, że dostosowanie do takiego szoku na rynku pracy i przemieszczenie się siły roboczej do innego państwa może być nieuzasadnione. Innym zjawiskiem jest emigracja wykwalifikowanej siły roboczej, co negatywnie przekłada się na przywrócenie wzrostu na obszarze dotkniętym kryzysem.
Dostosowanie do szoku asymetrycznego powinno polegać na elastycznym kształtowaniu płac[1], co powinno przynieść skutek podobny jak deprecjacja kursu walutowego. W następstwie można oczekiwać spadku cen i wzrostu konkurencyjności produkcji krajowej oraz wzrostu eksportu. Negatywny szok zewnętrzny w warunkach elastycznego rynku pracy nie zawsze wpływa niekorzystnie na sferę realną, tj. na wzrost bezrobocia, gdyż dostosowania odbywają się poprzez elastyczne kształtowanie płac i później cen[2].
[1] Więcej w R. McKinnon, The Rules of the Game: International Money and Exchange Rates, MIT Press, Cambridge 1996 oraz W.M. Corden, Monetary Integration, Essays in International Finance, International Finance Section, Princeton University 1972.
[2] Skala zwolnień jest niższa niż w warunkach nieelastycznego rynku pracy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz