Menedżerowie powinni poszukiwać możliwości zwiększania wartości funkcji opisanej przez zmienność stochastyczną – oznacza to, że ocenić oni powinni wartość elastyczności, którą będą wykorzystywać w przyszłości, w miarę pozyskiwania informacji nieznanych (niepewnych) na dzień oceny. Podejście to pozwala także traktować opcję realną w kategorii instrumentu racjonalizującego podejmowanie decyzji (przykładowo, znajduje ona wtedy zastosowanie w takich obszarach jak zarządzanie zapasami, czy szerzej zasobami stojącymi do dyspozycji przedsiębiorstwa). Stąd należy wręcz wskazać, że planowanie w przedsiębiorstwach powinno rozwijać w coraz większym stopniu analizy przyszłości oparte o techniki nieliniowe w miejsce liniowej analizy trendów. Tradycyjna metoda oceny przyszłych wyników ekonomicznych przedsiębiorstwa nie uwzględnia w wystarczającym stopniu wartości dostarczanej przez swobodę i elastyczność decyzji, jakie mogą być podejmowane przez kadrę menedżerską. Tak jak nie można dokładnie prognozować przyszłych zysków, tak samo niepewne są projekcje możliwych strat. Zawsze jednak istnieje pewna „ukryta” wartość, którą należy identyfikować, a później zarządzać, wykorzystując podejście bazujące na analizie opcji realnej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz