Ryzyko w działalności eksportowej

Identyfikacja potencjalnych zdarzeń związanych z działalnością handlową pozwala w perspektywie na wprowadzenie systemu oceny ryzyka. W transakcjach prowadzonych w Unii Europejskiej, ocenę taką ułatwiają jednolite zasady wynikające z przepisów prawa europejskiego, w szczególności z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych[1] oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych[2].

Unifikacja na płaszczyźnie europejskiej zasad w zakresie prawa właściwego dla umów sprzedaży oraz w zakresie jurysdykcji i uznawania orzeczeń w sprawach handlowych, choć stanowi jedynie element procesu oceny ryzyka, zwiększa przewidywalność wyników i świadomość kierownictwa przedsiębiorstwa w zarządzaniu ryzykiem finansowym pojawiającym się przy transakcjach handlowych. Umożliwia to przedsiębiorstwom na europejskim rynku wewnętrznym tworzenie przewidywalnych i przejrzystych systemów oceny ryzyka takich transakcji handlowych. Zdaniem autorów, ocena ryzyka transakcji handlowej dzięki ujednoliceniu, harmonizacji i standaryzacji jest znacznie łatwiejsza oraz w wysokim stopniu usystematyzowana. Podobnie dzięki jednolitym zasadom dochodzenia ewentualnych roszczeń określonym w rozporządzeniu (WE) nr 1896/2006 ustanawiającym postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty i w rozporządzeniu (WE) nr 861/2007 ustanawiającym europejskie postępowanie w sprawie drobnych roszczeń łatwiejsza staje ocena czasu, nakładu środków oraz wyniku procesu wykonania zobowiązań wynikających z takich transakcji handlowych na terenie państw członkowskich Unii.

[1] DzUrz UE L 177 z 4.7.2008 r.
[2] DzUrz UE L 12 z 16.1.2001 r.