Wpływ kryzysu na gospodarkę

Post opracowany na podstawie nagrodzonej pracy w II Edycji Konkursu Polrisk na najlepszą pracę dyplomową z zakresu zarządzania ryzykiem w organizacji.
Magdalena Kowalcze za pracę pt: NIEWŁAŚCIWE ZARZĄDZANIE RYZYKIEM PRZYCZYNĄ KRYZYSU FINANSOWEGO NA PRZYKŁADZIE LEHMAN BROTHERS

• Kryzys wywarł ogromny wpływ na globalne rynki finansowe, a jego skutki odczuwalne są w niektórych sektorach do dnia dzisiejszego. Ucierpiał nie tylko amerykański sektor bankowy i ubezpieczeniowy, a giełda światowa przeżyła poważne załamanie. Kryzys z sektora finansowego przeniósł się na gospodarki poszczególnych krajów, a w rezultacie wywarł negatywny wpływ na całą gospodarkę światową[1].
• Skutki kryzysu odczuły nie tylko wielkie instytucje finansowe, lecz także przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowe, które zaczęły mieć utrudniony dostęp do kredytu i źródeł finansowania. Gwałtownie spadł apetyt konsumpcyjny i inwestycyjny, a wzrosła skłonność do szukania oszczędności. Awersja do ryzyka zwiększyła koszt pozyskania kapitału, zarówno własnego, jak i obcego[2].
• Sytuacja na międzynarodowej arenie gospodarczej przełożyła się również na rynek pracy, który w okresie zawirowań odnotował znaczący wzrost bezrobocia. Pogarszające się warunki ekonomiczne i perspektywa bezrobocia zmniejszyły skłonność gospodarstw domowych do konsumpcji[3].
• Kryzys w sektorze finansowym zaczął silnie oddziaływać na globalną gospodarkę realną. Zmniejszeniu uległa dynamika produkcji i PKB we wszystkich niemal krajach dotkniętych kryzysem[4].
• Utrata płynności finansowej banków spowodowała ograniczenie kredytów dla przedsiębiorstw i osób prywatnych, utrudnienia płatnicze w podmiotach gospodarczych i zmniejszenie zaufania między podmiotami życia gospodarczego. Zmniejszenie dopływu pieniądza do gospodarki doprowadziło do ograniczenia popytu. Z kolei ograniczenie popytu doprowadziło automatycznie do spadku światowego tempa wzrostu gospodarczego.
• Spadek konsumpcji, a w konsekwencji spadające nakłady inwestycyjne firm, doprowadziły do znaczącego spadku importu i inwestycji zagranicznych w krajach rozwijających się. Skutki kryzysu i spadek zaufania dotknął również doskonale prosperujące w poprzednich latach rynki wschodzące, cieszące się dotąd dużą wiarygodnością kredytową. W skutek tego bankructwem zostały zagrożone całe kraje, przed którym ratować je musiały awaryjnymi pożyczkami instytucje międzynarodowe na czele z Międzynarodowym Funduszem Walutowym[5].
• USA i państwa europejskie doświadczyły spowolnienia gospodarczego, a w części z nich wystąpiła ujemna dynamika wzrostu gospodarczego. Ujemny wzrost PKB przez dwa kwartały z rzędu oznacza fazę recesji, która w czasie kryzysu dotknęła między innymi Stany Zjednoczone, Irlandię, Niemcy, Wielką Brytanię, Włochy i wiele innych krajów[6].
• Kryzys systemu finansowego doprowadził do załamania się całego systemu finansowego, zarówno instytucji, jak i rynków finansowych, co wywarło niekorzystny i długotrwały wpływ na gospodarkę[7].

[1] W. Nawrot, Globalny kryzys finansowy XXI wieku …, Ibid., s. 110.
[2] P. Artus, M. P. Virard, Wielki kryzys globalizacji, Instytut Wydawniczy Książka i Prasa, Warszawa 2008, s. 29.
[3] W. Nawrot, Globalny kryzys finansowy XXI wieku …, op. cit., s. 115.
[4] Departament analiz i prognoz ministerstwa gospodarki, Wpływ kryzysu na globalnym rynku finansowym na PKB i produkcję przemysłową UE ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji w polskim przemyśle przetwórczym, Warszawa 2009, s. 3.
[5] J. Socha, W. Orłowski, T. Konieczny, Rok kryzysu. Co dalej? Wyzwania stojące przed spółkami, PricewaterhouseCoopers, Warszawa 2009, s. 7.
[6] W. Nawrot, Globalny kryzys finansowy XXI wieku …, op. cit., s. 112.
[7] A. Kosztowniak, Międzynarodowe instytucje finansowe a kryzysy finansowe, [w:] Ekonomiczne problemy funkcjonowania współczesnego świata, praca zbiorowa pod red. D. Kopycińskiej, Katedra Mikroekonomii, Uniwersytet Szczeciński, Szczecin 2009, s. 39.