Właściwy system informacji i komunikacji jest niezbędny do zarządzania wszystkimi rodzajami procesów zachodzących w jednostce sektora finansów publicznych. Funkcja kontroli zarządzania polega na tym, że częściowo przejmuje, a częściowo wspomaga procesy planowania, sterowania i kontrolowania, umożliwiając w ten sposób koordynację całego systemu.
Istotą systemu kontroli zarządczej jest wyznaczenie i ścisłe sprecyzowanie celów (efektów) do osiągnięcia oraz zadań (zamierzeń do realizacji) dla jednostki organizacyjnej sektora finansów publicznych. Dla osiągnięcia pożądanych wyników funkcjonowania systemu niezbędny jest bieżący nadzór (monitorowanie) realizacji efektów i zamierzeń
do realizacji [1].
Doświadczenia wskazują, że w organizacjach, które nie rozwinęły systemu zarządzania oraz kontroli ryzyka, gwarantujących dostarczenie użytecznych i istotnych informacji wpływających na efektywne wspieranie podejmowania decyzji, ryzyko szacowane jest na podstawie danych statystycznych, które obrazują przyszłe tendencje rynkowe[2].
Istnieje jednak wątpliwość, czy zasadne jest prognozowanie przyszłych trendów jedynie w oparciu o zaobserwowane wcześniej zdarzenia. Na niektórych rynkach takie podejście może doprowadzić do upadłości firm. Dlatego, aby skutecznie zarządzać podejmowanym ryzykiem, należy zbudować system, który wykluczy negatywny wpływ na wyniki finansowe przedsiębiorstwa nie tylko tycz sytuacji, które już wcześniej wystąpiły, ale także tych, których kierownictwo przedsiębiorstwa nie jest jeszcze w stanie przewidzieć[3].
Istotą systemu kontroli zarządczej jest wyznaczenie i ścisłe sprecyzowanie celów (efektów) do osiągnięcia oraz zadań (zamierzeń do realizacji) dla jednostki organizacyjnej sektora finansów publicznych. Dla osiągnięcia pożądanych wyników funkcjonowania systemu niezbędny jest bieżący nadzór (monitorowanie) realizacji efektów i zamierzeń
do realizacji [1].
Doświadczenia wskazują, że w organizacjach, które nie rozwinęły systemu zarządzania oraz kontroli ryzyka, gwarantujących dostarczenie użytecznych i istotnych informacji wpływających na efektywne wspieranie podejmowania decyzji, ryzyko szacowane jest na podstawie danych statystycznych, które obrazują przyszłe tendencje rynkowe[2].
Istnieje jednak wątpliwość, czy zasadne jest prognozowanie przyszłych trendów jedynie w oparciu o zaobserwowane wcześniej zdarzenia. Na niektórych rynkach takie podejście może doprowadzić do upadłości firm. Dlatego, aby skutecznie zarządzać podejmowanym ryzykiem, należy zbudować system, który wykluczy negatywny wpływ na wyniki finansowe przedsiębiorstwa nie tylko tycz sytuacji, które już wcześniej wystąpiły, ale także tych, których kierownictwo przedsiębiorstwa nie jest jeszcze w stanie przewidzieć[3].
Do niedawna zarządzanie ryzykiem w przedsiębiorstwach było realizowane niezależnie przez różne komórki organizacyjne, próbujące określić wpływ ryzyka przez nie podejmowanego na ich przyszłe wyniki ekonomiczne. Również niezależnie zabezpieczały się one przed skutkami jego wystąpienia. Podejście takie uniemożliwiało przygotowanie spójnego obrazu wpływu ryzyka na wyniki gospodarowania całego przedsiębiorstwa, utrudniało jednolity pomiar ryzyk w organizacji oraz ocenę wpływu na wypracowanie, a także na planowane wyniki. Różne metody pomiaru wartości ryzyk stosowane przez poszczególne działy nawet dla tego samego rodzaju ryzyka sprawiły, że nawet jeżeli tworzona odpowiednie raporty, to były one niespójne.
Ewolucja podejścia do zarządzania ryzykiem wyodrębnia je jako osobną dziedzinę, wspierającą proces zarządzania organizacją oraz szeroko rozumianą kontrolę zarządzania. Powoduje również, że znajduje ono zastosowanie w coraz większej ilości przedsiębiorstw na różnych rynkach.
[1] P. Walentynowicz: Nowy rodzaj kontroli – kontrola zarządcza w jednostkach sektora finansów publicznych, w: „Poradnik Rachunkowości Budżetowej” 2010, nr 8
[2] D. Michalski, B. Krysta ” Nowoczesne Narzędzia Kontroli Zarządzania”, Instytut Wiedzy o Rynku Energii, Wyd. Alternat Consulting Sp. zo.o., W-wa 2006, s 200.
[3] Ibid, s. 200.
Ewolucja podejścia do zarządzania ryzykiem wyodrębnia je jako osobną dziedzinę, wspierającą proces zarządzania organizacją oraz szeroko rozumianą kontrolę zarządzania. Powoduje również, że znajduje ono zastosowanie w coraz większej ilości przedsiębiorstw na różnych rynkach.
[1] P. Walentynowicz: Nowy rodzaj kontroli – kontrola zarządcza w jednostkach sektora finansów publicznych, w: „Poradnik Rachunkowości Budżetowej” 2010, nr 8
[2] D. Michalski, B. Krysta ” Nowoczesne Narzędzia Kontroli Zarządzania”, Instytut Wiedzy o Rynku Energii, Wyd. Alternat Consulting Sp. zo.o., W-wa 2006, s 200.
[3] Ibid, s. 200.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz