Początków credit scoringu można doszukiwać się w badaniach prowadzonych przez wybitnego genetyka i statystyka, profesora London School of Economics, Ronalda Aylmera Fishera. Naukowiec, dążąc do rozróżnienia dwóch odmian irysa metodami statystycznymi, w 1936 roku stworzył metodę, polegającej na rozpoznawaniu grup w populacji na zasadzie kojarzenia cech pokrewnych i możliwości ich rozpoznawania na tle innych roślin. Metodę tę wykorzystał David Durand w swoich badaniach nad czynnikami ryzyka kredytowego, który jako pierwszy użył technik Fishera do diagnozy dobrych i złych kredytów Jego praca została opublikowana w National Bureau of Economic Research w 1941 roku[1].
[1] L.C. Thomas, A survey of credit and behavioural scoring: forecasting financial risk of lending to consumers, International Journal of Forecasting 16 (2000) 149–172.
[1] L.C. Thomas, A survey of credit and behavioural scoring: forecasting financial risk of lending to consumers, International Journal of Forecasting 16 (2000) 149–172.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz