Controlling ryzyka

W wyniku pogłębiania liberalizacji handlu energią elektryczną następuje wzrost wartości ryzyka podejmowanego przez przedsiębiorstwa elektroenergetyczne[1]. Sytuacja ta wymaga wdrożenia efektywnych technik pomiaru ryzyka finansowego[2]. Jednakże ze względu na specyfikę handlu na tym rynku istnieją znaczące trudności w bezpośrednim przeniesieniu sposobu pomiaru ryzyka z rynków finansowych do elektroenergetyki. Przedsiębiorstwo elektroenergetyczne tworzone jest, aby osiągać określone cele, kreując dzięki temu wartość dodaną dla jego właścicieli. Definiują oni swe oczekiwania co do jej wysokości, tworząc przez to pierwszą, nadrzędną normę dla jego funkcjonowania. Ustalanie celów jest bezpośrednio związane z definiowaniem mierzalnego rezultatu, który powinien zostać osiągnięty w zadanym czasie. Oczekiwany rezultat staje się normą efektywnościową, na podstawie której następuje ocena osiągnięć. Odnosi się on do dotyczącego przyszłości, antycypowanego przez działający podmiot stanu, który wyznacza kierunek i strukturę działań. Wszystkie decyzje menedżerów podejmowane na różnych szczeblach funkcjonalnych organizacji powinny być zorientowane na generowanie zysków ekonomicznych. Stąd istotne jest prawidłowe ich określenie, odwzorowujące specyfikę funkcjonowania przedsiębiorstwa na zliberalizowanym rynku energii elektrycznej. Istotne jest zatem określenie konstrukcji metody sterowania podejmowaniem ryzyka finansowego, korelującej jego podejmowanie z osiąganiem celów przedsiębiorstw.

[1] Zmienność cen jest wywoływana przez czynniki fundamentalne, przykładowo zbilansowanie podaży i popytu, czy zmiany pogodowe oraz czynniki finansowe, takie jak trading, spekulacja oraz niedoskonałość samego rynku. Zob.: P.C. Fusaro: The Energy Markets, w praca zbiorowa pod redakcją C. Alexander, E. Shedy: The Professional Risk Managers’ Handbook. A Comprehensive Guide to Current Theory and Best Practices. Volume I: Finance Theory, Financial Instruments and Markets, PRMIA Publications, Wilmington 2004, s. 631.
[2] Wydarzenia 2006 r., a w szczególności upadek funduszu hedgingowego Amaranth, sprawiły, że przedsiębiorstwa elektroenergetyczne w Europie coraz bardziej koncentrują się na efektywności zarządzania podejmowaniem ryzyka finansowego.