Użyteczność, korzyść, przyjemność lub satysfakcja osiągane przez konsumenta w wyniku konsumpcji dóbr lub usług, przydatność określonego dobra lub usługi albo ich zbioru (kombinacji, koszyka) do zaspokojenia potrzeb konkretnego konsumenta.
Rozróżnia się użyteczność krańcową i użyteczność całkowitą.
Rozróżnia się użyteczność krańcową i użyteczność całkowitą.
- Użyteczność krańcowa to korzyść, przyjemność lub satysfakcja uzyskiwana w wyniku konsumpcji każdej kolejnej jednostki tego samego produktu. Cechą użyteczności krańcowej jest jej obniżanie się wraz ze wzrostem liczby konsumowanych w tym samym czasie jednostek danego dobra (usługi). Koncepcja użyteczności krańcowej, sformułowana przez subiektywistyczny kierunek poglądów ekonomicznych, stała się podstawą subiektywnej teorii wartości i wyznaczenia kształtu krzywej popytu.
- Użyteczność całkowita jest sumą użyteczności krańcowych wszystkich konsumowanych jednostek danego dobra lub - w szerszym ujęciu - wszystkich jednostek wszystkich konsumowanych dóbr i usług.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz