Kontrowersje dotyczące obowiązku centralnego rozliczania transakcji na OTC przez koncerny elektroenergetyczne

Decydenci największych europejskich koncernów elektroenergetycznych wskazują, że obowiązek centralnego rozliczenia handlu derywatami na rynku pozagiełdowym (OTC) nie znajduje uzasadnienia. Ponoszenie wysokich kosztów oraz wpływ tego obowiązku na płynność rynku nie są równoważone przez zmniejszenie ryzyka systemowego na rynku finansowym. Towarowe instrumenty pochodne stanowią tylko niewielką część rynku derywatów. Ponadto, jeszcze mniejszą część stanowią derywaty powiązane z rynkiem energii. Stąd obawa o zasadność zwiększania kosztów handlu o dwa do trzech razy i pogorszenia warunków handlu dla przedsiębiorstw pozostających poza obligatoryjnym rozliczeniem. Także wskazuje się, że EMIR duplikuje niektóre zapisy MIFID II, szczególnie związane z limitowaniem zajmowanych pozycji spekulacyjnych oraz w zakresie zwolnienia w zakresie tzw. działalności pomocniczej – dwa ograniczenia w handlu w Dyrektywie MiFID II oraz jedno w Rozporządzeniu EMIR. Ograniczenie obowiązku centralnego rozliczenia transakcji powinno:

· pomóc zwiększyć płynność rynku energii elektrycznej w Europie i poprawić warunki heedgingu ryzyka rynkowego koncernów elektroenergetycznych oraz ich klientów (np. dużych zakładów przemysłowych);
· wesprzeć także rozwój niewielkich, innowacyjnych przedsiębiorstw tradingowych. Przedsiębiorstwa działające na wielu rynkach będą musiały także do rozliczenia poziomu wykorzystania limitu wliczyć także transakcje z kontrahentami spoza terenu objętego reżymem EMIR (np. handel z przedsiębiorstwem tradingowym z USA), co może znacząco zwiększyć ryzyko przekroczenia granicy obowiązku centralnego rozliczenia transakcji.