Metody dyskontowe w przeciwieństwie do metod statycznych wkalkulowują procesy zmiany wartości pieniądza w czasie, który jest istotny w operacjach finansowych. Stopa dyskontowa mierzy tempo pomniejszania wartości pieniądza w czasie. Jest ona na ogół inna niż stopa procentowa (zazwyczaj niższa, gdyż dotyczy kapitału przyszłego, czyli obarczonego niepewnością). Stopa dyskontowa powinna odzwierciedlać minimalną, wymaganą przez inwestora stopę zwrotu z kapitału zaangażowanego w dane przedsięwzięcie[1].
Metody dynamiczne:
· Zdyskontowany okres zwrotu (PPd)
· Wartość bieżąca netto (NPV)
· Wewnętrzna stopa zwrotu (IRR)
· Zmodyfikowana wewnętrzna stopa zwrotu (MIRR)
· Indeks rentowności (PI)
[1] A. Poznańska, A. Mikrut: Wybrane metody oceny efektywności przedsięwzięć inwestycyjnych, Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie 1(12)/2009, s. 182.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz