Analiza implementacji inteligentnych sieci w UE

Państwa członkowskie reprezentują różne podejście do rozwoju inteligentnych sieci[1]:

• Estonia, Finlandia, Francja, Irlandia, Włochy, Malta, Holandia, Norwegia, Portugalia, Hiszpania, Szwecja i Wielka Brytania określiły przejrzystą ścieżkę rozwoju inteligentnych sieci i aktywnie wspierają ich powstawanie dzięki zdefiniowaniu nie tylko ambitnych planów, ale także określeniu minimalnych wymogów ich rozwoju;
• Dania, Niemcy i Czechy nie zdefiniowały prawnych wymogów rozwoju inteligentnych sieci, jednakże niektóre operatorzy systemów dystrybucyjnych oraz przedsiębiorstwa zajmujące się pomiarem klientów rozpoczęły projekty mające poprawić ich efektywność działalności podstawowej dzięki właśnie rozwojowi inteligentnego opomiarowania. W tych państwach można obserwować sceptycyzm co do korzyści z rozwoju tego typu opomiarowania wśród klientów;
• Austria i Polska reprezentują państwa, gdzie prawne i regulacyjne ramy rozwoju inteligentnych sieci zostały ustanowione, jednakże ze względu na brak przejrzystości przyjętych rozwiązań tylko niektórzy z operatorów systemów dystrybucyjnych zdecydowali się na rozwój inteligentnych sieci;
• W Belgii, Grecji, Łotwie i Rumunii przedsiębiorstwa elektroenergetyczne i regulator są zainteresowani inteligentnymi sieciami i związane z tym tematem inicjatywy się rozpoczęły, lecz nie zostały jeszcze wypracowane ramy regulacyjne i prawne wpływające na wdrożenie inteligentnego opomiarowania;
• Bułgaria, Cypr, Węgry, Litwa i Luksemburg nie są zainteresowane jeszcze bezpośrednio wdrożeniem inteligentnych sieci. Dyrektywa 2009/72/UE jest w trakcie implementacji.

[1] European Smart Metering Landscape Report 2012, SmartRegions, Wiedeń 2012, s. 2.