Zakłócenia realizacji kontraktu eksportowego cz.1

Realizujący kontrakt eksportowy (eksporter, producent) może zostać zaskoczony niepożądanymi zdarzeniami związanymi m.in. z wytworzeniem produktów, które są przedmiotem tego kontraktu. Na tym etapie kontraktu identyfikuje się nie tylko ryzyko operacyjne czy ryzyko złej jakości, ale także ryzyko rynkowe (niekorzystny wzrost cen, redukujący marże dostawcy) i ryzyko walutowe (w przypadku korzystania z komponentów importowanych). Należy także rozpatrywać ryzyko kredytowe, a właściwie ryzyko związane z koniecznością ewentualnej zmiany kontrahenta, który nie wywiązuje się ze swych zobowiązań – np. nie tylko podwyższa ceny, ale także opóźnia dostawy i wytwarzanie produktów, będących przedmiotem kontraktu.

W trakcie dostawy pojawiają się kolejne elementy ryzyka finansowego. Do najważniejszych należą:
· ryzyko operacyjne (transport, opakowanie, jakość);
· ryzyko rynkowe;
· ryzyko walutowe;
· ryzyko pogodowe;
· ryzyko związane z czasem oraz zaplanowanym budżetem. 

Istotne jest doprowadzenie do przejrzystego podziału ryzyka między dostawców usług realizujących transakcję eksportową. Jednym z podstawowych narzędzi służącym dokonaniu podziału ryzyka i kosztów transportu i ubezpieczenia jest zastosowanie klauzul Incoterms. W zależności od przyjętego podziału ryzyka, ważne jest także określenie zakresu ochrony dostawy w polisie własnej lub polisie przewoźnika. Pozwoli to określić wysokość odszkodowania, które przedsiębiorstwo zlecające dostawę będzie mogło uzyskać. W tym kontekście należy dokonać także analizy wyłączeń spod ochrony ubezpieczeniowej, które mogą znacząco ograniczyć lub wręcz wykluczyć określone zakresy ochrony ubezpieczeniowej. Nie bez znaczenia dla oceny ryzyka jest także wcześniejsze zbadanie wiarygodności spedytora czy przewoźnika.