Legislacyjna odpowiedź na kryzys finansowy

Kryzys lat 2007-2008 i w jego następstwie postanowienia szczytu G-20 w Pittsburghu stały się impulsem do przyjęcia szeregu regulacji rynków finansowych, które po części wpływają na rynek energii, który w swym segmencie hurtowym coraz bardziej upodabnia się do rynków finansowych[1]. Przykładami takich regulacji mogą być wcześniej już wspomniane rozporządzenie EMIR oraz dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (MiFID II)[2], które zasadniczo wpływają (EMIR od 2012 r., chociaż nie zostało w pełni wdrożone, i MiFID II od 2017 r.) na przyszły kształt rynku energii i dotyczą nie tylko procedur związanych z handlem hurtowym energią, ale i organizacji tego handlu. Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA, European Securities and Markets Authority) przygotował szereg standardów technicznych już wpływających na handel energią, a ponadto został zobowiązany przez Komisję Europejską do opracowania nowych (przykładowo dla MiFID II)[3].

Istotne staje się precyzyjne określenie interpretacji poszczególnych transakcji w świetle nowych regulacji i ich wpływu na portfele handlowe spółek tradingowych na rynku energii. Kluczowym zagadnieniem jest, aby handel hurtowy nie został zasadniczo ograniczony i sprowadzony jedynie do działalności zabezpieczającej (hedging) aktywów produkcyjnych i sprzedaży na rynku detalicznym, gdyż może to zasadniczo zredukować płynność hurtowego segmentu rynku energii i zwiększyć koszty samego hedgingu[4]. Stąd ważne jest prawidłowe analizowanie i monitorowanie nowego ryzyka regulacyjnego wywołanego przez kolejne regulacje rynku finansowego, wpływające także na rynki towarowe[5].


[1] Więcej na temat zmiany warunków funkcjonowania rynku energii elektrycznej: G. Wojtkowska-Łodej, D. Michalski, P. Hawranek, Zmiany uwarunkowań funkcjonowania przedsiębiorstw na rynku energii elektrycznej w Unii Europejskiej, Oficyna Wydawnicza - Szkoła Główna Handlowa, Warszawa 2014.
[2] DzUrz UE L 283, 12.06.2014 r.
[3] Dyrektywa MiFID II oprócz rynków regulowanych (RM) i pozagiełdowych alternatywnych platform obrotu (MTF) wprowadziła dodatkowo kolejny rodzaj rynku: OTF – zorganizowane platformy obrotu.
[4] Przykładowo w wyniku ograniczenia możliwości zamknięcia pozycji na rynku.
[5] Przykładem zabezpieczenia się przed niepewnością co do prawidłowości interpretacji przepisów jest prowadzenie handlu na rynkach regulowanych, które zapewniają niezbędne wsparcie w zakresie regulacji. Wiąże się to jednak także z wypełnieniem wielu obowiązków, których nie ma poza tymi rynkami.